Προσαρμογή στο σχολείο:
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να προετοιμαστεί για το σχολείο και να νιώσει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση
Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει και μαζί της φέρνει ένα μείγμα ενθουσιασμού, ανησυχίας και άγχους αποχωρισμού που πολλές οικογένειες γνωρίζουν πολύ καλά.
Είτε το παιδί σας ξεκινά νηπιαγωγείο, δημοτικό ή ανεβαίνει σε μια νέα τάξη, η πρώτη μέρα φέρνει έντονα συναισθήματα, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.
Αυτός ο οδηγός προσφέρει πρακτικά εργαλεία, υποστηριγμένα από νευροεπιστημονικά δεδομένα, για να σας βοηθήσει να δημιουργήσετε πιο ομαλά πρωινά, πιο ήρεμα αντίο και μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια καθώς το παιδί σας ξεκινά τη σχολική χρονιά.
Πριν την έναρξη: Η προετοιμασία ξεκινά από το σπίτι
Η προσαρμογή στο σχολείο ξεκινάει πολύ πριν από την πρώτη μέρα. Το παιδί χρειάζεται να νιώσει ότι ξέρει τι να περιμένει, ότι έχει κάποιον έλεγχο και ότι εσείς είστε δίπλα του, ό,τι κι αν συμβεί. Δεν σημαίνει ότι το παιδί σας δεν θα κλάψει ή δεν θα δυσκολευτεί, σημαίνει όμως ότι θα νιώσει στήριξη και ασφάλεια σε αυτή τη νέα αρχή.
Μιλήστε για το σχολείο με ειλικρίνεια και ηρεμία:
Μην υποσχεθείτε ότι “Θα είναι υπέροχα όλα” ή “Θα έχεις πολλούς φίλους”, γιατί αυτό μπορεί να φέρει απογοήτευση αν τα πράγματα δεν πάνε έτσι:
👉 “Μπορεί να νιώσεις λίγο άβολα στην αρχή, και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν είναι πάντα εύκολο να λέμε αντίο, ειδικά όταν αναλαμβάνουμε κάτι καινούργιο. Θυμήσου, θα χρειαστεί λίγο χρόνο μέχρι να συνηθίσεις τη νέα κατάσταση – και αυτό είναι εντάξει. Εγώ θα είμαι δίπλα σου σε κάθε βήμα και μαζί θα ανακαλύψουμε πώς να το κάνουμε αυτό με τον καλύτερο τρόπο.”
Εξηγήστε τι πρόκειται να συμβεί με απλά λόγια, χωρίς υπερβολές ή δραματισμούς:
👉 “Στο σχολείο θα έχεις μια δασκάλα ή έναν δάσκαλο και θα γνωρίσεις κι άλλα παιδάκια. Στην αρχή δεν θα γνωρίζεστε, αλλά σιγά σιγά θα μάθετε ο ένας τον άλλον. Κάθε πρωί θα σε πηγαίνω εγώ, θα κάνουμε μια όμορφη αγκαλίτσα και φιλάκι, και μετά θα λέμε αντίο για λίγο. Και το πιο όμορφο; Το μεσημέρι, όταν έρθω να σε πάρω, θα σε περιμένω με μεγάλη χαρά, για να μοιραστούμε την ημέρα μας και να πούμε τι κάναμε όσο δεν ήμασταν μαζί.”
Τα παιδιά αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια όταν ξέρουν ότι δεν χρειάζεται να είναι ‘τέλεια’ ή να τα καταφέρουν όλα εύκολα από την αρχή. Όταν οι γονείς προσπαθούν να ωραιοποιήσουν καταστάσεις ή να τα προστατέψουν από τα δυσάρεστα συναισθήματα, αυτό συχνά δημιουργεί μεγαλύτερο άγχος και μειώνει την εμπιστοσύνη του παιδιού. Είναι φυσικό να νιώθουν δύσκολα κάποιες στιγμές, και αυτό είναι μέρος της διαδικασίας της ανάπτυξής τους. Η δουλειά μας ως γονείς είναι να τα στηρίξουμε, να εκπέμπουμε εμπιστοσύνη και να τους δείξουμε ότι μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα και με τα δυσάρεστα συναισθήματα και τις δυσκολίες.
Επισκεφθείτε το σχολείο μαζί:
Αν μπορείτε, πηγαίνετε μαζί στο σχολείο πριν από την πρώτη μέρα. Δείξτε του πού είναι η τάξη, η αυλή, η τουαλέτα. Αν μπορείτε γνωρίστε και τη δασκάλα ή τον δάσκαλο. Αυτές οι μικρές πληροφορίες κάνουν τη διαφορά στο να νιώσει ότι γνωρίζει το περιβάλλον και δεν είναι χαμένο. Η οικειότητα με τον χώρο μειώνει το άγχος.
Ετοιμάστε τα πράγματα για το σχολείο μαζί:
Συμπεριλάβετε το παιδί σας σε όλη τη διαδικασία προετοιμασίας για το σχολείο. Πάτε μαζί να αγοράσετε τα ρούχα για το σχολείο, την τσάντα, το παγούρι, και ό,τι άλλο θα χρειαστείτε. Στο σπίτι τακτοποιήστε μαζί τα πράγματα του σχολείο και κάντε πρόβες για το πώς θα φτιάχνετε την τσάντα και πού θα αφήνετε τα πράγματα του σχολείου. Αυτό δίνει στο παιδί το αίσθημα ελέγχου και βοηθάει στο να νιώσει ασφάλεια.
Διαβάστε μαζί βιβλία για το σχολείο:
Τα βιβλία είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να προετοιμάσετε το παιδί σας. Αγοράστε βιβλία που μιλάνε για το σχολείο, για την πρώτη φορά που κάνουμε κάτι καινούργιο, για τον αποχωρισμό, για τα συναισθήματα. Τα βιβλία μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να ταυτιστεί με τον ήρωα, να αναγνωρίσει τα δικά του συναισθήματα και να νιώσει λιγότερο μόνο του. Διαλέξτε βιβλία που ενθαρρύνουν την περιέργεια και τη θετική στάση απέναντι στο σχολείο.
5 συναισθήματα που μπορεί να νιώσουν τα παιδιά την 1η μέρα στο σχολείο
και το ανάλογο βιβλίο που θα τα βοηθήσει
| Συναισθημα | ΒΙΒΛΙΑ |
|---|---|
| 😢 “Θα μου λείψεις!” | The Kissing Hand |
| 😟 “Κι αν δεν μπορεσώ να ηρεμήσω;” | Wemberly Worried |
| 🙈 “Δεν θέλω να πάω σχολείο!” | Llama Llama Misses Mama |
| 😲 “Είμαι ανήσυχος (η)…” | First Day Jitters |
| ❤️ “Έχω ανάγκη να σε νιώθω κοντά μου!” | The Invisible String (ελληνικός τίτλος: Η αόρατη κλωστή) |
Πώς να διαχειριστείτε τον αποχωρισμό:
Ομαλός αποχωρισμός ΔΕΝ σημαίνει αποχωρισμός δίχως κλάματα:
Βλέποντας το παιδί μας να δυσκολεύεται στον αποχωρισμό είναι πολύ πιθανόν να μας γεμίσει συναισθήματα αγωνίας, να ενεργοποιήσει μηχανισμούς “προστασίας” γιατί το παιδί μας νιώθουμε ότι δεν είναι καλά, ίσως και ενοχής “Εγώ βάζω το παιδί μου σε αυτή τη θέση”.
Ίσως να θέλετε να του πείτε ότι όλα θα είναι εντάξει ή να προσπαθήσετε να το καθησυχάσετε με κάθε τρόπο για να σταματήσει να κλαίει. Ίσως να σκέφτεστε ότι αν το πείσετε θα το βοηθήσετε να αποδεχτεί την κατάσταση πιο εύκολα. Όμως, όσο και αν το θέλουμε, αυτή η διαδικασία διαπραγμάτευσης, αυτή η “ξεγνοιασιά” που προσπαθούμε να του προσφέρουμε, δεν είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται το παιδί μας.
Το παιδί σας χρειάζεται να νιώσει ότι μπορεί να εμπιστευτεί την ηρεμία και την σιγουριά σας. Αν νιώθει ότι προσπαθούμε να το “διώξουμε” γρήγορα γιατί εμείς δεν αντέχουμε τη δυσκολία του αποχωρισμού, η αγωνία του θα ενταθεί ακόμα περισσότερο. Το παιδί μας είναι έξυπνο, καταλαβαίνει τα συναισθήματα μας, και αν νιώσει ότι εμείς βιαζόμαστε να φύγουμε, θα το καταλάβει και θα δημιουργηθεί μέσα του αίσθημα ανασφάλειας.
Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι να δείξουμε στο παιδί ότι, ενώ είναι φυσιολογικό να νιώθει στενοχώρια, εμείς θα μείνουμε ήρεμοι, σίγουροι και υποστηρικτικοί. Η δύναμη του δεσμού μας, η συναισθηματική σιγουριά που του προσφέρουμε, είναι που θα το βοηθήσει να διαχειριστεί τα συναισθήματα του αποχωρισμού. Έτσι, ενώ το παιδί μας μπορεί να κλάψει, γνωρίζει ότι θα επιστρέψουμε και ότι η σύνδεσή μας είναι ασφαλής.
Το “secure attachment” που αναζητάμε είναι αυτό που θα επιτρέπει στο παιδί μας να νιώσει σίγουρο και να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση οποιαδήποτε μετάβαση, όπως αυτή του αποχωρισμού. Χρειάζεται να ξέρει ότι ο αποχωρισμός είναι δύσκολος για όλους, αλλά είναι κάτι που θα το ξεπεράσει με την στήριξή μας.
Το πιο σημαντικό είναι να παραμείνετε ήρεμοι και σταθεροί, δίνοντάς του τη σιγουριά ότι, ενώ μπορεί να νιώθει άβολα τώρα, θα επιστρέψετε και όλα θα είναι καλά. Και αυτό το μήνυμα θα φτάσει στην καρδιά του παιδιού, γιατί αυτό που νιώθετε και εκπέμπετε είναι αυτό που το παιδί σας αντιλαμβάνεται. Δώστε χρόνο και στους δυο σας να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα.
Μείνετε ήρεμοι και σταθεροί:
Αν το παιδί κλαίει ή προσπαθεί να σας κρατήσει, παραμείνετε ήρεμοι και δείξτε ενσυναίσθηση.
👉 “Δεν είναι εύκολο να λέμε αντίο κάποιες φορές, είναι δύσκολο να αποχωριστούμε. Είναι εντάξει να σου λείπω και εγώ θα σε σκέφτομαι. Μέχρι να έρθει η ώρα να ξαναβρεθούμε, θέλεις να ζωγραφίσουμε μια καρδούλα ο ένας στον άλλον στο χέρι και έτσι κάθε φορά που σου λείπω, θα πιάνεις την καρδούλα και θα θυμάσαι πόσο πολύ σε αγαπώ και ότι σε λίγο θα γυρίσω να σε πάρω; Το μεσημέρι θα σε περιμένω εδώ με μια μέγαααααλη αγκαλιά.”
Αν το παιδί δει ότι εσείς είστε σίγουροι, θα νιώσει μεγαλύτερη ασφάλεια.
Αν το παιδί συνεχίσει να κλαίει ή να αρνείται τον αποχωρισμό, μείνετε σταθεροί και ήρεμοι:
👉 “Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να μείνεις εδώ χωρίς εμένα. Μπορείς να κρατήσεις την καρδούλα και να σκεφτείς πόσο πολύ σε αγαπώ. Θα είμαι πίσω μόλις τελειώσει το σχολείο και θα σε περιμένω με αγκαλιά.”
Δείχνοντας ενσυναίσθηση και σιγουριά, χωρίς βιασύνη, βοηθάτε το παιδί σας να νιώσει ότι η σύνδεση σας παραμένει ασφαλής, ακόμα και αν αποχωρίζεστε για λίγο.
Μην «εξαφανιστείτε» στα κρυφά:
Υπάρχουν φροντιστές που προτείνουν τέτοιου είδους πρακτικές. Η αποχώρηση χωρίς αποχαιρετισμό θα κάνει το παιδί να νιώσει ανασφάλεια, φόβο και ότι δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη. Ακόμα κι αν δυσκολευτεί το παιδί ή και εσείς, είναι σημαντικό να ξέρει ότι φεύγετε και ότι θα επιστρέψετε. Φροντίστε να είστε συνεπείς στην ώρα που θα γυρίσετε.
Η προβλεψιμότητα καθησυχάζει:
Ειδικά τα παιδάκια μικρής ηλικίας έχουν συχνά το φόβο ότι η μαμά και ο μπαμπάς θα χαθούν και δε θα ξέρουν το δρόμο για να γυρίσουν να τα πάρουν. Εξηγήστε του με απλά και ξεκάθαρα λόγια ότι θα επιστρέψετε πάντα για να το πάρετε. Δώστε του συγκεκριμένες πληροφορίες, όπως:
👉 “Θα σε πάρω μόλις τελειώσει το μεσημεριανό σου.”
👉 “Θα έρθω να σε βρω στην πόρτα, όπως κάθε μέρα.”
👉 “Αν κοιτάξεις το ρολόι και δεις ότι ο μικρός δείκτης είναι στο 3, θα ξέρεις ότι πλησιάζει η ώρα να έρθω.”
Η συνέπεια στις πληροφορίες αυτές ενισχύει την αίσθηση ασφάλειας, ειδικά τις πρώτες μέρες. Το παιδί σας χρειάζεται να νιώσει ότι ξέρει τι να περιμένει και ότι εσείς είστε σταθεροί και προβλέψιμοι, ακόμη κι όταν η μετάβαση είναι δύσκολη.
Η δύναμη του μεταβατικού αντικειμένου:
Επιλέξτε ένα αντικείμενο παρηγοριάς που θα συνδέει το παιδί σας μαζί σας. Για παράδειγμα: μια ζωγραφιά που δημιουργήσατε μαζί, το αγαπημένο του αρκουδάκι ή μια φωτογραφία σας. Αυτό το αντικείμενο λειτουργεί ως «γέφυρα» ανάμεσα στο σπίτι και στο σχολείο, προσφέροντας στο παιδί αίσθηση οικειότητας και ασφάλειας όταν νιώσει την ανάγκη για εσάς.
Το μεταβατικό αντικείμενο δεν χρειάζεται να είναι κάτι πολύπλοκο· αρκεί να φέρει συναισθηματική αξία για το παιδί. Μπορεί να είναι μια καρδούλα ζωγραφισμένη στο χέρι, ένα κομμάτι ύφασμα με τη μυρωδιά σας ή ακόμα και ένα μικρό αντικείμενο που του θυμίζει τη σύνδεσή σας.
Όταν το παιδί κρατάει ή βλέπει αυτό το αντικείμενο, νιώθει ότι έχετε αφήσει μαζί του ένα κομμάτι από εσάς, και αυτό του δίνει τη δύναμη να διαχειριστεί τη δυσκολία του αποχωρισμού.
Μετά το σχολείο: Η σημασία της επανασύνδεσης
Υποδεχθείτε το παιδί με ζεστασιά, όχι με ερωτήσεις:
Αντί να ρωτήσετε αμέσως “Πώς πήγε;” ή “Ήσουν καλός/ή;”, δοκιμάστε να πείτε:
👉 “Χαίρομαι που τόοοοοοσο πολύ που σε βλέπω!”
👉 “Μου έλειψες σήμερα!”
Αυτό δίνει στο παιδί το μήνυμα ότι η σύνδεση σας είναι ασφαλής, ανεξάρτητα από το πώς κύλησε η μέρα του.
Δεχτείτε το συναίσθημα, μην το παίρνετε προσωπικά:
Όταν πάτε να πάρετε το παιδί σας από το σχολείο, μπορεί να σας υποδεχθεί με έντονα συναισθήματα. Μπορεί να κλαίει, να συμπεριφέρεται επιθετικά ή να δείχνει πολύ ήσυχο και αποτραβηγμένο. Αυτό είναι φυσιολογικό και δεν σημαίνει ότι έχετε κάνει κάτι λάθος.
Το παιδί σας εκφράζει τα συναισθήματα που κρατούσε μέσα του κατά τη διάρκεια του αποχωρισμού. Νιώθει αρκετά ασφαλές μαζί σας για να τα εκφράσει. Αν είναι θυμωμένο, μπορεί να νιώθει ότι το “απογοητεύσατε” ή ότι δυσκολεύεται να προσαρμοστεί χωρίς εσάς. Αν είναι ήσυχο, ίσως ακόμα επεξεργάζεται τα συναισθήματά του.
Αν το παιδί σας κλαίει ή αντιδρά έντονα όταν επιστρέφετε, μείνετε ήρεμοι και αναγνωρίστε τα συναισθήματά του. Μπορείτε να πείτε:
👉 “Ήταν δύσκολη η μέρα σήμερα, ε; Και σε εμένα έλειψες. Είμαι εδώ τώρα.”
Αν είναι θυμωμένο ή επιθετικό, θυμηθείτε ότι έτσι εκτονώνει το άγχος της ημέρας. Δείξτε κατανόηση και κρατήστε υγιή όρια χωρίς να επιτρέψετε συμπεριφορές που βλάπτουν. Αν σας χτυπήσει, μπλοκάρετε ήρεμα τα χέρια του και πείτε με αυτοπεποίθηση:
👉 “Βλέπω ότι είσαι πολύ θυμωμένος/η. Καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω να με χτυπήσεις. Αν θέλεις, μπορούμε να κάνουμε αγκαλίτσα ή να καθίσουμε μαζί μέχρι να νιώσεις καλύτερα.”
Θυμηθείτε: Αποδεχόμαστε όλα τα συναισθήματα, αλλά όχι όλες τις συμπεριφορές. Υπάρχει σημαντική διαφορά εδώ, και πολλοί γονείς μπερδεύονται, είτε επιτρέποντας κάθε συμπεριφορά στο όνομα της αποδοχής, είτε καταπνίγοντας τα δυσάρεστα συναισθήματα επειδή συνοδεύονται από προκλητική συμπεριφορά.
Για παράδειγμα, είναι εντάξει για ένα παιδί να νιώθει θυμό, αλλά δεν είναι εντάξει να χτυπάει. 👉 “Είναι εντάξει να νιώθεις σαν να θέλεις να χτυπήσεις. Αυτό το συναίσθημα σου δείχνει ότι είσαι θυμωμένος/η. Δεν είναι όμως εντάξει να πονάμε κάποιον επειδή θυμώσαμε. Αντ”αυτού μπορούμε να…”
Αν είναι ήσυχο, δώστε του χρόνο να προσαρμοστεί και προσφέρετε μια ζεστή αγκαλιά όταν είναι έτοιμο. Το κλειδί είναι να αποδέχεστε τα συναισθήματά του χωρίς να τα παίρνετε προσωπικά. Τα παιδιά εκφράζουν το άγχος αποχωρισμού με διαφορετικούς τρόπους, αλλά η ήρεμη και σταθερή παρουσία σας θα τα βοηθήσει να νιώσουν ασφαλή.
Ακούστε χωρίς να πιέζετε:
Όσο και να θέλετε να κάνετε 100 ερωτήσεις για να μάθετε τα πάντα, συγκρατηθείτε. Το παίδί έχει ανάγκη από το να νιώσει ξανά συνδεδεμένο μαζί σας, όχι να περάσει από ανάκριση (που το πιο πιθανόν είναι να μην μπορεί να σας απαντήσει και στις ερωτήσεις σας εκείνη τη στιγμή).
Επιτρέψτε του να μοιραστεί ό,τι θέλει, με το δικό του ρυθμό και αν θέλει. Αν δε θέλει να σας μιλήσει αμέσως, δώστε του χρόνο. Μπορείτε να πείτε:
👉 “Μόλις νιώσεις έτοιμη/ος θα χαρώ να μάθω για την ημέρα σου και αν θέλεις να σου πω και εγώ για τη δική μου.”
Δημιουργήστε ένα μικρό τελετουργικό μετά το σχολείο:
Ένα σταθερό, θετικό τελετουργικό μετά το σχολείο μπορεί να βοηθήσει το παιδί να χαλαρώσει. Μια βόλτα, ένα σνακ ή αγκαλιά στον καναπέ δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας και σύνδεσης.
Μπορείτε να φτιάξετε ένα τελετουργικό και για την ώρα του αποχωρισμού.
Τα τελετουργικά επιτρέπουν στα παιδιά να είναι μέρος της δημιουργίας τους και ενισχύουν την προβλεψιμότητα και κατά συνέπεια το αίσθημα ασφάλειας.
Αν το παιδί συνεχίζει να δυσκολεύεται:
Ο παιδικός σταθμός ή το σχολείο αποτελεί μια μεγάλη μετάβαση για τα παιδιά
Η προσαρμογή στο παιδικό σταθμό ή το σχολείο είναι μια δυναμική διαδικασία που απαιτεί χρόνο και υπομονή. Τα παιδιά χρειάζονται να νιώσουν ασφαλή και σίγουρα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν ομαλά στο νέο περιβάλλον. Είναι φυσιολογικό να υπάρξουν δυσκολίες ή πισωγυρίσματα κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης.
Το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί περισσότερη συναισθηματική υποστήριξη ή καθοδήγηση, ειδικά τις πρώτες εβδομάδες. Αν παρατηρήσετε ότι η δυσκολία του παραμένει έντονη ή εντείνεται, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τις ανάγκες του και να προσαρμόσετε τη στάση σας ανάλογα. Μείνετε σε επικοινωνία με τους φροντιστές του παιδιού, ώστε να έχετε μια συνολική εικόνα της προσαρμογής του.
Αφιερώστε χρόνο στην παρατήρηση της συμπεριφοράς του παιδιού σας. Πώς αντιδρά όταν το αφήνετε ή το παίρνετε από το σχολείο; Φαίνεται να δυσκολεύεται ή να προσαρμόζεται καλύτερα με τον καιρό; Αυτές οι πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε πού χρειάζεται περισσότερη στήριξη και να προσαρμόσετε την προσέγγισή σας με βάση τις ανάγκες του.
Η προσαρμογή είναι μια διαδικασία που χρειάζεται σταθερότητα, κατανόηση και υπομονή. Με τη δική σας ήρεμη και σίγουρη παρουσία, το παιδί σας θα μπορέσει να νιώσει ασφαλές και να αντιμετωπίσει αυτή τη μετάβαση με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Θυμηθείτε
👉 Τα δυσάρεστα συναιθήματα είναι μέρος της ζωής μας και δεν είναι προς αποφυγήν. Είναι μηνύματα, και χρειάζεται να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε, όχι να τα αποφεύγουμε.
👉 Χτίστε εμπιστοσύνη με το παιδί σας και ανθεκτικότητα.
👉 Η πρώτη μέρα στο σχολείο ή στον παιδικό σταθμό μπορεί να είναι πολύ πιο ομαλή από την δεύτερη και την τρίτη μέρα.
👉 Ο αποχωρισμός είναι δύσκολος. Ο αποχωρισμός σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου και την αρχή μιας νέας. Αυτή η μετάβαση συχνά συνοδεύεται από ένα αίσθημα απώλειας, που μοιάζει με μια μορφή “πένθους” — όχι μόνο για το παιδί, αλλά και για τον γονιό.
Για το παιδί, η μετάβαση από την ασφάλεια του σπιτιού στο σχολείο ή τον παιδικό σταθμό φέρνει αβεβαιότητα και φόβο για το άγνωστο. Για τον γονιό, ο αποχωρισμός μπορεί να φέρει συναισθήματα θλίψης, ενοχής ή ακόμα και αμφιβολίας — «Μήπως το παιδί μου δεν είναι έτοιμο;», «Μήπως κάνω λάθος;».
Το παιδί σας δεν χρειάζεται να είναι “δυνατό” ή “έτοιμο” από την πρώτη μέρα. Χρειάζεται να νιώθει ότι εσείς είστε σταθεροί και σίγουροι, ακόμα κι όταν εκείνο δυσκολεύεται. Αυτό είναι που τελικά θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί και να νιώσει ασφάλεια. ❤️
Είστε έτοιμοι για αυτή τη νέα αρχή; Εσείς και το παιδί σας μπορείτε να τα καταφέρετε μαζί!
💡 Αν νιώθεις ότι το παιδί σου δυσκολεύεται με αυτή τη μετάβαση ή χρειάζεσαι στήριξη για να το βοηθήσεις, είμαι εδώ για σένα.
👉 Η πρώτη μέρα στο σχολείο δεν είναι απλώς ένα ορόσημο για το παιδί σας, αλλά και για εσάς ως γονέα. Αν θέλετε πιο προσωπική καθοδήγηση για να μειώσετε το άγχος αποχωρισμού, να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση του παιδιού ή να δημιουργήσετε πιο ήρεμους οικογενειακούς ρυθμούς, θα χαρώ να σας υποστηρίξω. Μπορείτε να κλείσετε μια δωρεάν 30λεπτη συνεδρία γνωριμίας μαζί μου εδώ